Wspominamy przyjaciela
PAMIĘCI SZYMONA TROJANOWSKIEGO
,, Jedna litera potrafi zmienić wyraz,
jedna chwila potrafi zmienić całe życie ‘’
Tak właśnie się stało… Zaskoczyła nas Twoja nagła i niespodziewana śmierć, Szymonie. Nie byliśmy i nadal nie jesteśmy gotowi na tak szybkie pożegnanie z Tobą. Trudno nam pogodzić się z tym faktem. Zaskoczyłeś nas… Przecież mieliśmy pożegnać się dopiero w czerwcu, tylko na chwilę, na krótko, jedynie na czas radosnych wakacji...
W naszej pamięci wciąż tkwi ubiegłe lato… Wspólne wycieczki rowerowe, które mieliśmy kontynuować w tym roku. Wspominamy, jak wyciągałeś nas na boisko, by pograć w piłkę i mimo naszego lenistwa, zawsze Ci się to udawało.
Nie zapomnimy o naszej niezwykłej grze w hokeja - kulką papieru i kijem od bilarda.
Nigdy nie widzieliśmy Cię smutnego, za każdym razem, gdy na Ciebie spoglądaliśmy, byłeś uśmiechnięty i pełen radości. Nawet w chwili, gdy nie wszystko szło po Twojej myśli, umiałeś wyjść obronną reką z każdej sytuacji. Jeśli się cofałeś, to tylko po to, by wziąć rozbieg.
Mimo że znaliśmy się dziewięć lat, nie wiedzieliśmy o Tobie wszystkiego. Wystarczyło nam, że byłeś świetnym kolegą, wyciągałeś pomocną dłoń do każdego, kto jej potrzebował. Zawsze mogliśmy na Ciebie liczyć.
Cały czas mamy nadzieję, że znów wejdziesz z uśmiechem do klasy, mówiąc "przepraszam za spóźnienie", usiądziesz na swoim miejscu, na które teraz z bólem spoglądamy. Nie ma Cię, a jednak wciąż słyszymy Twój głos… Dla nas zawsze będziesz wesołym Szymciem z mnóstwem energii i zapałem do podejmowania nowych wyznań.
Zdolności matematyczne, zapał do nauki i ciekawość świata mogły doprowadzić Cię bardzo daleko. Niestety, nie udało Ci się zrealizować planów dotyczących przyszłości. Zostały zniweczone w jednej chwili. Mamy nadzieję, że tam, gdzie teraz jesteś, dokończysz dzieła.
Może nie zawsze byliśmy dla siebie mili… Jak to w życiu, gdy wydaje się, że kolejnego dnia wszystko da się naprawić. Teraz mówimy „Przepraszam” z nadzieją, że nie jest za późno, że usłyszysz i wybaczysz.
Nie byliśmy gotowi pożegnać się z Tobą tak szybko. Pozostaje nam jedynie wierzyć słowom Paulo Coelho: „Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej”.
Twoja klasa VIIIa
Szymon zmarł 25 lutego 2019 roku, miał piętnaście lat. 2 marca 2019 roku spoczął na cmentarzu w Grójcu.
.jpg)
